Minimalizm, a produktywny styl życia.

Współczesny minimalizm. Kreacja.

Za obiektywną i niezaprzeczalną prawdą można uznać stwierdzenie, że postawa człowieka, jego świadomość i filozofia od początku swej obecności determinuje otaczający nasz świat. Zostaliśmy w niego wtłoczeni, a jednocześnie na bieżąco sami go tworzymy. Świadoma kreacja ma swoje odbicie w wielu aspektach życia codziennego, ale to nasze najbliższe otoczenie jest najlepszym tego dowodem.

Minimalizm, a uważność.

Minimalizm to styl istnienia zgodny z podstawowymi założeniami jednostki i jej dążeniem do prostoty oraz harmonii w każdym aspekcie życia, którego jednym z najistotniejszych elementów jest otaczająca nas przestrzeń. Z tego tytułu, to pogląd mentalny oraz percepcja rzeczywistości jest punktem wyjścia planowania i projektowania pomieszczeń w sposób, który wprowadza spokój i równowagę pomiędzy podstawowymi potrzebami a wymaganiami koniecznymi do spełnienia życiowych ambicji i celów dodających wartość oraz sensu istnieniu. Postawa taka charakteryzuje się skupieniem na rzeczach kluczowych, wzbogacających życie i podobnie jak praktyka zdobywającej popularność uważności (z ang. mindfulness) prowadzi do zwiększenia życia w życiu oraz odnajdywania satysfakcji z prostych czynności ukierunkowanych na istotne cele człowieka.

Minimalizm w literaturze.

Zgłębiając literaturę ciężko dopatrzyć się jednoznacznych początków wnętrzarskiego minimalizmu. Rozwijającą się w tatach 60 XX wieku sztuka minimalna mogłaby w jednoznaczny sposób określić datę ogólnoświatowej ekspansji stylu plastycznego do potrzeby sztuki użytkowej, jednak byłoby to spore, a nawet krzywdzące uproszczenie względem jednego z najmocniej uduchowionych stylów wnętrzarskich.

Minimalizm. Starożytne korzenie.

Sięgając głębiej łatwo stwierdzić, że omawiany styl nie jest wcale aż tak bardzo współczesny, jak może się na pierwszy rzut oka wydawać, a jedynie czerpie garściami z elementarnych praktyk kultury starożytnego wschodu. Wywodząca się z Chin praktyka Feng Shui, dążąca do osiągnięcia pełnej zgodności wznoszonej infrastruktury z naturą, początkowo nie była utożsamiana ze spokojem wewnętrznym człowieka, jednak to właśnie ten układ odzwierciedlał zależność pomiędzy wewnętrzną naturą człowieka – wewnętrzną harmonią, która w sposób naturalny ukierunkowuje wszystkie działania na zaspokojenie spokoju i równowagi, a minimalizmem, który niczym dopasowana miejska infrastruktura wydaje się dodatkiem, który we właściwy sposób reguluje wszystkie składowe ogólnego samopoczucia. Będąc przy nastroju, warto pójść o krok dalej i wspomnieć o prekursorach w jego stabilizowaniu buddyjskich mnichach zen. Ich filozofia życia oraz podejście do posiadania w głównej mierze opierały się o podstawowy funkcjonalizm, co bezpośrednio przekładało się na prostotę ascetycznych budowli, które sprzyjały praktyce medytacji i atmosferze skupienia. We wnętrzach tych znajdowały się tylko najpotrzebniejsze przedmioty, a dominującym elementem dekoracyjnym były naturalne materiału w tym drewno i jego surowy niepowtarzalny rysunek, jednak to przestrzeń i naturalne światło odgrywały pierwszoplanowe role, gdzie to drugie wpadało przez pokaźnych rozmiarów otwory dające bezpośredni wgląd w uspokajający świat zewnętrzny.

Modernizm, kuzyn minimalizmu.

Warto tylko nadmienić, że stylem, który w pewien sposób opiera się o łudząco podobne założenia aranżacyjne, jest modernizm. Różni się jednak tym, że wychodzi głównie z niemieckiej szkoły projektowania, a właściwie niemieckiej myśli technicznej opartej nie o wewnętrzny stan człowieka, a o zewnętrzną ergonomię, jej doskonałość i perfekcje, gdzie wspomniany wcześniej funkcjonalizm jest jej odzwierciedleniem i synonimem jednocześnie. Pewne mniej lub bardziej subtelne cechy minimalizmu możemy odnaleźć także w szwedzkim podejściu do projektowania wnętrz, jednak i on, jak i modernizm zasługują na osobne artykuły.

Wpływ stylu na codzienne życie.

Wracając do tematu, daleko idącym błędem byłoby stwierdzenie, że buddyści są twórcami minimalizmu, co nie znaczy, że ich duchowość i kultura Japonii odegrały ogromną rolę w tworzeniu solidnych fundamentów pod współczesny nurt omawianego stylu. Nasze samopoczucie w dużej mierze zależy od nas samych i od tego, jak dostosujemy do naszych potrzeb otaczający nas świat. Warto więc kierować uwagę tam, gdzie da ona nam największy wzrost z inwestycji. Nie jest bowiem tajemnicą, iż wyższy stopień skupienia, czy produktywności osiągamy, wtedy gdy mamy wokół siebie uporządkowane i usystematyzowane środowisko, a bezsprzecznie jest nim nasze najbliższe otoczenie. Nie inaczej jest z naszym życiem codziennym, rodzinnym czy relaksem – im większy porządek, tym wyższa satysfakcja z każdej z tych stref.

Znając korzenie schematu myślowego, z którego powstał wnętrzarski minimalizm nie trudno się domyślić, że istotą tego współcześnie popularnego stylu jest wszechobecna prostota oraz ograniczenie form i kolorów, gdzie efekt dekoracyjny uzyskuje się przez zastosowanie artystycznych zabiegów, ale o tym w kolejnej części artykułu.